Aldus heb ik gehoord. Eens verbleef de Heer nabij Savatthi in het Oostelijke Park in de tempel van Migara's moeder. Tijdens die gelegenheid stierf de innig geliefde kleinzoon van Visakha, Migara's moeder. Toen benaderde Visakha, Migara's moeder, met natte kleren en natte haren midden op de dag, de Heer. Nadat zij zichzelf voorover gebogen had, zat zij aan zijn zijde, en de Heer zei tegen haar: “Waar kom je vandaan, Visakha, je bent hier gekomen midden op de dag met natte kleren en natte haren?”

“Eerbiedwaardige Heer, mijn innig geliefde kleinzoon is gestorven. Dat is waarom ik hier gekomen ben op het midden van de dag met natte kleren en natte haren.”

“Visakha, wil je graag zoveel zonen en kleinzonen hebben als dat er mensen in Savatthi zijn?”

“Heer, ik zou graag zoveel zonen en kleinzonen hebben als dat er mensen in Savatthi zijn!”

“Maar, Visakha, hoeveel mensen sterven er dagelijks in Savatthi?”

“Eerwaarde Heer, misschien sterven er dagelijks tien mensen in Savatthi. Of misschien sterven er dagelijks negen mensen in Savatthi of acht, of zeven, of zes, of vijf, of vier, of drie, of twee mensen in Savatthi. Eerwaarde Heer, Savatthi is nooit zonder stervende mensen!”

“Wat denk je, Visakha, zou je dan ooit zonder natte kleren en natte haren zijn?”

“Nee, Eerwaarde Heer, ik heb er genoeg van om zoveel zonen en kleinzonen te willen hebben!”

“Visakha, zij die honderd geliefden hebben, hebben honderd maal lijden. Zij die negentig geliefden hebben, hebben negentig maal lijden. Zij die tachtig, zeventig, zestig, vijftig, veertig, dertig, twintig, tien, vijf, vier, drie, twee geliefden hebben, hebben twee maal lijden. Zij die één geliefde hebben, hebben éénmaal lijden. Zij die geen geliefden hebben, hebben geen lijden. Ik zeg, dat zij zonder verdriet zijn, vlekkeloos en zonder wanhoop.”

Toen, zich de betekenis ervan realiserend, uitte de Heer bij die gelegenheid deze geïnspireerde uitspraak:

Wat voor verdriet of weeklagen er ook moge zijn,
de vele soorten van lijden in de wereld
is vanwege iets liefdevols dat bestaat;
zonder dat liefdevolle bestaat dat niet.

Daarom zijn zij gelukkig en vrij van verdriet
die niets liefdevols hebben,
waar dan ook in de wereld.

Streef er daarom naar om zonder verdriet te zijn en vlekkeloos
houdt niet iets liefdevols vast,
waar dan ook in de wereld.