Tena samayena buddho bhagavā sāvatthiyaṃ viharati jetavane anātha­piṇḍi­kassa ārāme. Tena kho pana samayena aññatarā bhikkhunī piṇḍāya caritvā allacīvaraṃ pattharitvā vihāraṃ pāvisi. Aññatarā bhikkhunī taṃ cīvaraṃ pārupitvā gāmaṃ piṇḍāya pāvisi. Sā nikkhamitvā bhikkhuniyo pucchi—“apāyye, mayhaṃ cīvaraṃ passeyyāthā”ti? Bhikkhuniyo tassā bhikkhuniyā etamatthaṃ ārocesuṃ. Atha kho sā bhikkhunī ujjhāyati khiyyati vipāceti—“kathañhi nāma bhikkhunī mayhaṃ cīvaraṃ anāpucchā pārupissatī”ti.

Atha kho sā bhikkhunī bhikkhunīnaṃ etamatthaṃ ārocesi. Yā tā bhikkhuniyo appicchā … pe … tā ujjhāyanti khiyyanti vipācenti—“kathañhi nāma bhikkhunī bhikkhuniyā cīvaraṃ anāpucchā pārupissatī”ti … pe … “saccaṃ kira, bhikkhave, bhikkhunī bhikkhuniyā cīvaraṃ anāpucchā pārupatī”ti? “Saccaṃ, bhagavā”ti. Vigarahi buddho bhagavā … pe … kathañhi nāma, bhikkhave, bhikkhunī bhikkhuniyā cīvaraṃ anāpucchā pārupissati. Netaṃ, bhikkhave, appasannānaṃ vā pasādāya … pe … evañca pana, bhikkhave, bhikkhuniyo imaṃ sikkhāpadaṃ uddisantu—

“Yā pana bhikkhunī cīvara­saṅ­ka­manī­yaṃ dhāreyya, pācittiyan”ti. (25:80)

Yā panāti yā yādisā … pe … bhikkhunīti … pe … ayaṃ imasmiṃ atthe adhippetā bhikkhunīti.

Cīvara­saṅ­ka­manī­yaṃ nāma upasampannāya pañcannaṃ cīvarānaṃ aññataraṃ cīvaraṃ tassā vā adinnaṃ taṃ vā anāpucchā nivāseti vā pārupati vā, āpatti pācittiyassa.

Upasampannāya upasam­panna­saññā cīvara­saṅ­ka­manī­yaṃ dhāreti, āpatti pācittiyassa. Upasampannāya vematikā cīvara­saṅ­ka­manī­yaṃ dhāreti, āpatti pācittiyassa. Upasampannāya anupa­sam­panna­saññā cīvara­saṅ­ka­manī­yaṃ dhāreti, āpatti pācittiyassa.

Anupa­sam­pannāya cīvara­saṅ­ka­manī­yaṃ dhāreti, āpatti dukkaṭassa. Anupa­sam­pannāya upasam­panna­saññā, āpatti dukkaṭassa. Anupa­sam­pannāya vematikā, āpatti dukkaṭassa. Anupa­sam­pannāya anupa­sam­panna­saññā, āpatti dukkaṭassa.

Anāpatti—sā vā deti, taṃ vā āpucchā nivāseti vā pārupati vā, acchin­na­cī­vari­kāya, naṭṭha­cī­vari­kāya, āpadāsu, ummattikāya, ādikammikāyāti.

Pañca­ma­sikkhā­padaṃ niṭṭhitaṃ.