Tena samayena buddho bhagavā sāvatthiyaṃ viharati jetavane anātha­piṇḍi­kassa ārāme. Tena kho pana samayena bhikkhuniyo pari­puṇṇad­vāda­sa­vassaṃ gihigataṃ dve vassāni chasu dhammesu asikkhi­ta­sikkhaṃ vuṭṭhāpenti. Tā bālā honti abyattā na jānanti kappiyaṃ vā akappiyaṃ vā.

Yā tā bhikkhuniyo appicchā … pe … tā ujjhāyanti khiyyanti vipācenti—“kathañhi nāma bhikkhuniyo pari­puṇṇad­vāda­sa­vassaṃ gihigataṃ dve vassāni chasu dhammesu asikkhi­ta­sikkhaṃ vuṭṭhāpessantī”ti … pe … “saccaṃ kira, bhikkhave, bhikkhuniyo pari­puṇṇad­vāda­sa­vassaṃ gihigataṃ dve vassāni chasu dhammesu asikkhi­ta­sikkhaṃ vuṭṭhāpentī”ti? “Saccaṃ, bhagavā”ti. Vigarahi buddho bhagavā … pe … kathañhi nāma, bhikkhave, bhikkhuniyo pari­puṇṇad­vāda­sa­vassaṃ gihigataṃ dve vassāni chasu dhammesu asikkhi­ta­sikkhaṃ vuṭṭhāpessanti. Netaṃ, bhikkhave, appasannānaṃ vā pasādāya … pe … vigarahitvā dhammiṃ kathaṃ katvā bhikkhū āmantesi—“anujānāmi, bhikkhave, pari­puṇṇad­vāda­sa­vassāya gihigatāya dve vassāni chasu dhammesu sikkhāsammutiṃ dātuṃ. Evañca pana, bhikkhave, dātabbā. Tāya pari­puṇṇad­vāda­sa­vassāya gihigatāya saṃghaṃ upasaṅkamitvā ekaṃsaṃ uttarāsaṅgaṃ karitvā bhikkhunīnaṃ pāde vanditvā ukkuṭikaṃ nisīditvā añjaliṃ paggahetvā evamassa vacanīyo—‘ahaṃ, ayye, itthannāmā itthannāmāya ayyāya pari­puṇṇad­vāda­sa­vassā gihigatā saṃghaṃ dve vassāni chasu dhammesu sikkhāsammutiṃ yācāmī’ti. Dutiyampi yācitabbā. Tatiyampi yācitabbā. Byattāya bhikkhuniyā paṭibalāya saṃgho ñāpetabbo—

‘Suṇātu me, ayye, saṃgho. Ayaṃ itthannāmā itthannāmāya ayyāya pari­puṇṇad­vāda­sa­vassā gihigatā saṃghaṃ dve vassāni chasu dhammesu sikkhāsammutiṃ yācati. Yadi saṃghassa pattakallaṃ saṃgho itthannāmāya pari­puṇṇad­vāda­sa­vassāya gihigatāya dve vassāni chasu dhammesu sikkhāsammutiṃ dadeyya. Esā ñatti.

Suṇātu me, ayye, saṃgho. Ayaṃ itthannāmā itthannāmāya ayyāya pari­puṇṇad­vāda­sa­vassā gihigatā saṃghaṃ dve vassāni chasu dhammesu sikkhāsammutiṃ yācati. Saṃgho itthannāmāya pari­puṇṇad­vāda­sa­vassāya gihigatāya dve vassāni chasu dhammesu sikkhāsammutiṃ deti. Yassā ayyāya khamati itthannāmāya pari­puṇṇad­vāda­sa­vassāya gihigatāya dve vassāni chasu dhammesu sikkhā­sam­mutiyā dānaṃ, sā tuṇhassa; yassā nakkhamati, sā bhāseyya.

Dinnā saṃghena itthannāmāya pari­puṇṇad­vāda­sa­vassāya gihigatāya dve vassāni chasu dhammesu sikkhāsammuti. Khamati saṃghassa, tasmā tuṇhī, evametaṃ dhārayāmī’”ti.

Sā pari­puṇṇad­vāda­sa­vassā gihigatā evaṃ vadehīti vattabbā—“pāṇātipātā veramaṇiṃ dve vassāni avītikkamma samādānaṃ samādiyāmi … pe … vikālabhojanā veramaṇiṃ dve vassāni avītikkamma samādānaṃ samādiyāmī”ti.

Atha kho bhagavā tā bhikkhuniyo aneka­pariyā­yena vigarahitvā dubbharatāya … pe … evañca pana, bhikkhave, bhikkhuniyo imaṃ sikkhāpadaṃ uddisantu—

“Yā pana bhikkhunī pari­puṇṇad­vāda­sa­vassaṃ gihigataṃ dve vassāni chasu dhammesu asikkhi­ta­sikkhaṃ vuṭṭhāpeyya, pācittiyan”ti. (66:121)

Yā panāti yā yādisā … pe … bhikkhunīti … pe … ayaṃ imasmiṃ atthe adhippetā bhikkhunīti.

Pari­puṇṇad­vāda­sa­vassā nāma pattad­vāda­sa­vassā. Gihigatā nāma puri­santara­gatā vuccati. Dve vassānīti dve saṃvaccharāni. Asikkhi­ta­sikkhā nāma sikkhā vā na dinnā hoti, dinnā vā sikkhā kupitā. Vuṭṭhāpeyyāti upasampādeyya.

“Vuṭṭhāpessāmī”ti gaṇaṃ vā ācariniṃ vā pattaṃ vā cīvaraṃ vā pariyesati, sīmaṃ vā sammannati, āpatti dukkaṭassa. Ñattiyā dukkaṭaṃ. Dvīhi kammavācāhi dukkaṭā. Kamma­vācā­pari­yosāne upajjhāyāya āpatti pācittiyassa. Gaṇassa ca ācariniyā ca āpatti dukkaṭassa.

Dhammakamme dhamma­kamma­saññā vuṭṭhāpeti, āpatti pācittiyassa. Dhammakamme vematikā vuṭṭhāpeti, āpatti pācittiyassa. Dhammakamme adhamma­kamma­saññā vuṭṭhāpeti, āpatti pācittiyassa.

Adhammakamme dhamma­kamma­saññā vuṭṭhāpeti, āpatti dukkaṭassa. Adhammakamme vematikā vuṭṭhāpeti, āpatti dukkaṭassa. Adhammakamme adhamma­kamma­saññā vuṭṭhāpeti, āpatti dukkaṭassa.

Anāpatti—pari­puṇṇad­vāda­sa­vassaṃ gihigataṃ dve vassāni chasu dhammesu sikkhi­ta­sikkhaṃ vuṭṭhāpeti, ummattikāya, ādikammikāyāti.

Chaṭ­ṭha­sikkhā­padaṃ niṭṭhitaṃ.