၉ဝ။ ထိုအခါ အသျှင်သာရိပုတြာသည် မြတ်စွာဘုရားအထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသောနေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသောနေရာ၌ ထိုင်နေသော အသျှင်သာရိပုတြာအား မြတ်စွာဘုရား သည်— “သာရိပုတြာ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ အားတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ယင်း အားတို့နှင့် ပြည့်စုံသော အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် ‘ငါ့အား အာသဝေါတရားကုန်ပြီ’ဟု အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ဝန်ခံသနည်း”ဟု မေးတော်မူ၏။ အသျှင်ဘုရား အာသဝေါတရား ကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏အားတို့သည် ဤဆယ်မျိုးတို့ပါတည်း၊ ယင်းအားတို့နှင့် ပြည့်စုံသော အာသဝေါ တရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် “ငါ့အား အာသဝေါတရားကုန်ပြီ”ဟု အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ဝန်ခံပါ၏။ အဘယ်ဆယ်မျိုးတို့နည်းဟူမူ — အသျှင်ဘုရား ဤသာသနာတော်၌ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် အနိစ္စဟု သင်္ခါရအားလုံးတို့ကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ ကောင်းသော ပညာဖြင့် ကောင်းစွာ မြင်ပြီး ဖြစ်ပါ၏။ အသျှင်ဘုရား ယင်းသို့ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ အနိစ္စဟု သင်္ခါရအားလုံးတို့ကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ ကောင်းသော ပညာဖြင့် ကောင်းစွာ မြင်ပြီးဖြစ်ခြင်းဟူသော ဤသဘောသည်လည်း အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ အားဖြစ်ပါ၏၊ ယင်းအားကို စွဲ၍ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် “ငါ့အား အာသဝေါတရားတို့ ကုန်ပြီ”ဟု အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ဝန်ခံပါ၏။ (၁)

အသျှင်ဘုရား နောက်တစ်မျိုးကား အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် မီးကျီးတွင်း ဥပမာ ရှိသော ကာမဂုဏ်တို့ကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ ကောင်းသော ပညာဖြင့် ကောင်းစွာ မြင်ပြီး ဖြစ်ပါ၏။ အသျှင်ဘုရား ယင်းသို့ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ မီးကျီးတွင်း ဥပမာရှိသော ကာမဂုဏ်တို့ကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ ကောင်းသော ပညာဖြင့် ကောင်းစွာ မြင်ခြင်းဟူသော ဤသဘောသည်လည်း အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ အားဖြစ်ပါ၏၊ ယင်းအားကို စွဲ၍ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည်”ငါ့အား အာသဝေါတရားတို့ ကုန်ပြီ”ဟု အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ဝန်ခံပါ၏။ (၂)

အသျှင်ဘုရား နောက်တစ်မျိုးကား အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ စိတ်သည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ သို့ ညွတ်ပါ၏၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကိုင်းပါ၏၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ရှိုင်းပါ၏၊ (ကာမမှ) ထွက်မြောက်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မွေ့လျော်ကာ အာသဝေါတရားတို့၏ တည်ရာတရားတို့မှ အချင်းခပ်သိမ်း ကင်းပါ၏။ အသျှင်ဘုရား ယင်းသို့ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ စိတ်သည် ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ညွတ်ခြင်း ကိုင်းခြင်းရှိုင်းခြင်း (ကာမမှ) ထွက်မြောက်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မွေ့လျော်ကာ အာသဝေါတရားတို့၏ တည်ရာ တရားတို့မှ အချင်းခပ်သိမ်း ကင်းခြင်းဟူသော ဤသဘောသည်လည်း အာသဝေါတရား ကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ အားဖြစ်ပါ၏၊ ယင်းအားကို စွဲ၍ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် “ငါ့အား အာသဝေါတရားတို့ ကုန်ပြီ”ဟု အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ဝန်ခံပါ၏။ (၃)

အသျှင်ဘုရား နောက်တစ်မျိုးကား အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ကောင်းစွာ ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ အသျှင်ဘုရား ယင်းသို့ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို ပွါးပြီးဖြစ်ခြင်း ကောင်းစွာ ပွါးပြီးဖြစ်ခြင်းဟူသော ဤသဘောသည် လည်း အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ အားဖြစ်ပါ၏၊ ယင်းအားကို စွဲ၍ အာသဝေါတရား ကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် “ငါ့အား အာသဝေါတရားတို့ ကုန်ပြီ”ဟု အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ဝန်ခံပါ၏။ (၄)

အသျှင်ဘုရား နောက်တစ်မျိုးကား အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ကောင်းစွာ ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ကောင်းစွာ ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ပ။ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကို ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ကောင်းစွာ ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ကောင်းစွာ ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ကောင်းစွာ ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော အရိယာမဂ်ကို ပွါးပြီးဖြစ်ပါ၏။ ကောင်းစွာ ပွါးပြီး ဖြစ်ပါ၏။ အသျှင်ဘုရား ယင်းသို့ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော အရိယာ မဂ်ကို ပွါးပြီးဖြစ်ခြင်း ကောင်းစွာ ပွါးပြီးဖြစ်ခြင်းဟူသော ဤသဘောသည်လည်း အာသဝေါတရား ကုန်ပြီးသော ရဟန်း၏ အားဖြစ်ပါ၏၊ ယင်းအားကို စွဲ၍ အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် “ငါ့အား အာသဝေါတရားတို့ ကုန်ပြီ”ဟု အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ဝန်ခံပါ၏။ (၅ —၁ဝ)

အသျှင်ဘုရား ဤသည်တို့ကား အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသောရဟန်း၏ အားတို့ပါတည်း၊ ယင်း အားတို့နှင့်ပြည့်စုံသော အာသဝေါတရားကုန်ပြီးသော ရဟန်းသည် “ငါ့အား အာသဝေါတရားတို့ ကုန်ပြီ”ဟု အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ဝန်ခံပါ၏ဟု (လျှောက်၏)။

ဒသမသုတ်။

လေးခုမြောက် ထေရဝဂ် ပြီး၏။